A. Lange & Söhne Zeitwerk

Zegarki mechaniczne z cyfrowym wskazaniem czasu to niezwykła rzadkość. Do kategorii tej należy między innymi model Zeitwerk marki A. Lange & Söhne. Był to pierwszy mechaniczny zegarek tej manufaktury, w którym godziny i minuty zaprezentowano za pomocą przeskakujących cyfr. Jedynie mała sekunda i wskaźnik rezerwy chodu przedstawione zostały za pomocą wskazówek. Wzorem dla powstania tego jest modelu był zegar pięciominutowy znajdujący się w drezdeńskiej Operze Sempera.

Za najlepsze uznaje się zegarki z mechanizmem bijącym i te pochodzące z linii Zeitwerk Handwerkskunst . Te ostatnie powstały w liczbie jedynie 30 egzemplarzy i wykonane zostały z platyny. Ich koperty i mechanizmy są ręcznie grawerowane, a każdy czasomierz stanowi potwierdzenie zegarmistrzowskiego kunsztu, z którego znana jest marka A. Lange & Söhne. Inne modele z gatunku Handwerkskunst znaleźć można pośród kolekcji Lange 1, 1815 i Richard Lange.

Najbardziej skomplikowanym zegarkiem w całej kolekcji jest A. Lange & Söhne Zeitwerk Minute Repeater . Jest to pierwszy mechaniczny czasomierz, który wyposażono w decymalną repetycję i przeskakujące cyfry. Zegarek wybija godzinę, interwały 10-minutowe i minuty, co odróżnia go od pozostałych modeli z repetycją minutową. Czasomierze takich producentów jak Patek Philippe wybijają tylko kwadranse, ale nigdy 10-tki.

Ze względu na wyjątkowe przedstawienie czasu zegarki z linii A. Lange & Söhne Zeitwerk nie należą do najtańszych. Za wariant nienoszony wykonany z czerwonego złota będziesz musiał zapłacić około 51 200 euro. Decydując się na noszony egzemplarz będziesz mógł trochę oszczędzić – ich ceny utrzymują się w granicach 47 800 euro. Zakup białozłotego wydania będzie się natomiast wiązał z wydatkiem rzędu 48 600–54 200 euro.

Limitowana do 30 sztuk linia Zeitwerk Handwerkunst wykonana została z platyny i posiada czarną, rodowaną tarczę z białego złota, którą ozdobiono grawerunkiem typu tremblage. Zegarki napędza kaliber L043.4. Na szczególną uwagę zasługuje fakt, że do produkcji kotwicy jak i koła balansu wykorzystano 18-karatowe złoto. Aby stać się właścicielem noszonego egzemplarza będziesz musiał zainwestować około 165 000 euro.

Osoby zainteresowane zegarkiem z mechanizmem bijącym, mogą wybrać pomiędzy trzema modelami: dwoma z automatycznym mechanizmem bijącym i jednym z repetycją minutową. Ten ostatni wykonany jest z platyny i posiada kopertę o średnicy 44,2 mm. Oznacza to, że jest o 2,3 mm większy od standardowego Zeitwerku. Po naciśnięciu przycisku zegarek odtwarza najpierw godziny, następnie interwały 10-minutowe, a na koniec minuty. W tym celu wyposażono go w gong sprężynowy i dwa małe młoteczki. Ich kształt przypomina narzędzia górników i stanowi nawiązanie do wciąż obecnej w Glashütte tradycji górniczej. Chcąc stać się właścicielem nienoszonego wydania Zeitwerk Minute Repeater będziesz musiał zainwestować ponad 300 000 euro.

Modele Zeitwerk Timepiece Striking Time i Decimal Strike posiadają automatyczny mechanizm bijący, co oznacza, że po aktywacji same wydają sygnały akustyczne. Mechanizm można wyłączyć za pomocą przycisku. Zeitwerk Striking Time odtwarza pełne godziny (niski ton) oraz kwartały (wysoki ton). W zależności od stanu zachowania za zegarek z czerwonego złota zapłacisz od 71 600 do 78 600 euro. Warianty z białego złota utrzymują się natomiast w granicach 70 000–84 000 euro. Na uwagę zasługuje także limitowana do pięćdziesięciu egzemplarzy wersja platynowa. Aby stać się jej właścicielem, będziesz musiał zainwestować od 124 800 do 138 500 euro.

A. Lange & Söhne Zeitwerk Decimal Strike zamiast kwartałów wygrywa natomiast interwały 10-minutowe. Koperta tego wyjątkowego zegarka wykonana została z "miodowego złota". Materiał ten oferowany jest wyłącznie przez markę A. Lange & Söhne i charakteryzuje się wyjątkową twardością. Co ciekawe, model Zeitwerk Decimal Strike powstał w liczbie jedynie stu sztuk, co na pewno zainteresuje kolekcjonerów. Jednak aby stać się właścicielem tego luksusowego zegarka, trzeba się będzie przygotować na wydatek rzędu 110 000 euro.

Już na pierwszy rzut oka widać, że modele Zeitwerk to typowe zegarki Lange. Wystarczy spojrzeć na sam cyferblat – duże cyfry od razu przywodzą na myśl panoramiczną datę. W przeciwieństwie do datownika, w modelach Zeitwerk projektanci zrezygnowali jednak z przerwy między pierwszą a drugą cyfrą. Także oznaczenia sekund na tarczy małej sekundy pojawiały się już we wcześniejszych modelach manufaktury. Tak jak w zegarkach z linii 1815 skala minutowa przypomina tory kolejowe.

Innym typowym dla A. Lange elementem jest okrągła koperta. W najmniejszej wersji jej średnica wynosi 41,9 mm. Oznacza to, że zegarek świetnie będzie się prezentował z garniturem . Czasomierz posiada cyfrowe wskazanie czasu, które jest tak umiejscowione, że okienko minut często wystaje spod rękawa. Pozwala to na dyskretne sprawdzenie godziny.

Po obróceniu zegarka użytkownik zyskuje możliwość podziwiania pięknie zdobionego kalibru manufakturowego L043.1. Posiada on naciąg manualny oraz 36-godzinną rezerwę chodu. Jej wskaźnik wyposażono w oznaczenia "AUF" i "AB", które wskazują na to, czy sprężyna zegarka jest nakręcona czy nie. Dodatkowa funkcja stop sekundy pozwala ponadto na ustawienie zegarka z dokładnością co do sekundy.

Na szczególną uwagę zasługuje ręcznie grawerowane czop balansu i kotwicy. Dokładna regulacja zegarka odbywa się za pomocą sześciu ciężarków, które umieszczono na kole balansu. Warto także wspomnieć, że A. Lange samodzielnie produkuje zarówno sprężynę, jak i pierścień balansu. Piękny detal stanowią ponadto rubiny, które umieszczono w złotych szatonach. Całości dopełniają różne techniki szlifu i polerowania, niebieskie śruby, jak i wypełnione złotem grawerunki.

Prezentując modele Zeitwerk projektanci i zegarmistrzowie marki A. Lange & Söhne w imponujący sposób pokazali swoje umiejętności. Stworzyli cyfrowe wskazanie czasu, w którym cyfry same przeskakują, a nie wolno zapomnieć, że element ten jest dużo bardziej skomplikowany niż się na pierwszy rzut oka może wydawać. Przykładowo: dopiero sześć lat po jego prezentacji model Opus 3 Harry'ego Winstona zaczął funkcjonować prawidłowo. Z kolei Indicator marki Porsche Design, który wyposażono w numeryczny chronograf, zaraz po premierze musiał przejść gruntowny przegląd.

Problem w przypadku skaczących cyfr stanowi siła, jaka jest potrzebna do ich przesunięcia. W ciągu jednej doby trzy dyski odpowiedzialne za wskazanie godzin i minut przeskakują łącznie aż 1608 razy . Dla porównania: tradycyjny datownik obraca się tylko raz w ciągu doby. Aby wszystko działało bez zarzutu mechanizm potrzebuje niezwykle silnej sprężyny. Skutkuje to jednak dużymi różnicami pomiędzy momentem pełnego nakręcenia sprężyny, a chwilą gdy zegarek prawie przestaje chodzić. W konsekwencji prowadzi to do dużych odchyleń chodu. Aby temu zapobiec A. Lange & Söhne opracował tak zwany wychwyt stałej siły. Kompensuje on wszelkie różnice i sprawia, ze sprężyna zawsze przekazuje do balansu tę samą ilość energii. Zarówno wychwyt stałej siły jak i włos balansu produkowane są w pracowniach A. Lange.

Stosunkowo duże siły w werku mogą być szkodliwe dla jego filigranowych części. W celu zredukowania ryzyka uszkodzeń projektanci modelu Zeitwerk zadbali o zintegrowanie regulatora z mechanizmem. Dzięki takiemu rozwiązaniu przy obrocie tarczy minutowej przez mechanizm przedostaje się niewielki podmuch powietrza, który rozprasza napięcia i gwarantuje dłuższą żywotność części. Rocznie kalibry Zeitwerków generują aż 525 600 takich podmuchów.

Podczas projektowania modeli Zeitwerk konstruktorzy A. Lange & Söhne wzorowali się na słynnym zegarze ściennym , który znajduje się w drezdeńskiej operze Semperoper . Ten niekonwencjonalny czasomierz – służący przede wszystkim publiczności wyczekującej kolejnych aktów – został zainstalowany nad sceną opery w 1841 roku. Zgodnie z projektem jego konstruktorów – saksońskich zegarmistrzów Christiana F. Gutkaesa i Ferdinanda A. Langego – zegar składał się właśnie z dwóch okienek z przeskakującymi cyframi. Godziny były wskazywane za pomocą cyfr rzymskich, a minuty – arabskich. Co ciekawe, zegar z Semperoper pracował w rytmie pięciominutowym. Tarcza minut zmieniała się 12 razy na godzinę (00, 05, 10 itd.).

W odróżnieniu od drezdeńskiego zegara „pięciominutowego” modele Zeitwerk posiadają wyłącznie arabskie cyfry oraz pracują w rytmie jednominutowym. Poza tym dysponują dwiema smukłymi wskazówkami dodatkowymi – jedna z nich wskazuje zapas energii w werku, a druga służy za sekundnik, który obraca się na cyferblacie pomocniczym u dołu tarczy. Centralnym, niezwykle mocno rzucającym się w oczy elementem tarczy jest produkowany z nowego srebra mostek , który podtrzymuje małą sekundę oraz mechanizmy wskaźników godzin i minut. W górnej części tarczy zegarka znajduje się skala rezerwy chodu otoczona inskrypcjami z nazwą oraz siedzibą marki.