Omega De Ville Co-Axial

Wychwyt współosiowy Co-Axial to jedno z najważniejszych osiągnięć marki Omega. Element wykorzystano po raz pierwszy w roku 1999 w mechanizmie 2500 (na bazie ETA 2892) napędzającym model De Ville. Pomimo tego, że w tej chwili prawie wszystkie zegarki Omegi wykorzystują tę technologię, modele męskie z tej kolekcji w dalszym ciągu noszą nazwę De Ville Co-Axial .

Czasomierze należą do kategorii sportowych zegarków wieczorowych. Wyposaża się je w koperty ze stali lub czerwonego złota, a ich wodoszczelność sięga 100 m (10 barów). Dobrać do nich można skórzany pasek, a także stalową lub złotą bransoletę. Cyferblaty zegarków De Ville Co-Axial są bardzo uporządkowane, ich elegancki charakter podkreślony został przez cyfry rzymskie i smukłe wskazówki. Użytkownik może przy tym wybrać pomiędzy matowoczarnym, ciemnoniebieskim, czekoladowo-brązowym, a białym wariantem kolorystycznym.

Zegarki oferowane są w tej chwili w wersji z chronografem lub w wydaniu trzywskazówkowym z datownikiem i kalendarzem rocznym. Te drugie wyposaża się w koperty o średnicach 41 mm. Chronografy są natomiast o milimetr większe. Pośród wcześniejszych wydań De Ville Co-Axial można także odnaleźć funkcję GMT, wskaźnik rezerwy chodu, a także funkcję rattrapante.

Osobom poszukującym zegarka wieczorowego, który będzie się równie dobrze prezentował z koszulką polo, jak i z garniturem, polecamy trzywskazówkowe modele De Ville Co-Axial. Na szczególną uwagę zasługują aktualne wydania, które wyposaża się w koperty z czerwonego złota. W wersji z kalendarzem rocznym i bransoletą z 18-karatowego złota zegarki te kosztują około 22 500 euro. Płacąc około 11 000 euro staniesz się natomiast właścicielem złotego modelu wyposażonego we wskaźnik daty i skórzany pasek. Jeszcze mniej zapłacisz za aktualne, stalowe zegarki. Ich ceny utrzymują się w granicach 3700–5200 euro.

Starsze modele z tej kolekcji są jeszcze tańsze. Rozpoznać je można po tym, że cyfry rzymskie zostały w nich zastąpione smukłymi indeksami godzinowymi. Chcąc stać się właścicielem dobrze zachowanego, stalowego egzemplarza trzeba będzie zainwestować około 2250 euro. W przypadku modeli ze złotymi kopertami kwota ta wzrośnie do aż 5500 euro. Osobom dużo podróżującym polecamy natomiast warianty GMT. Funkcja obsługiwana jest w nich za pomocą dodatkowej, centralnej wskazówki i skali 24-godzinnej. Dobrze zachowane egzemplarze można kupić już za 3500 euro.

Innym ciekawym wydaniem jest De Ville Co-Axial Power Reserve, który oprócz małej sekundy (przy 9) i datownika (przy 3) posiada także wskaźnik rezerwy chodu (ponad 6). Także w tym przypadku wybrać można pomiędzy wariantem stalowym za około 2400 euro, a modelem ze złota, w który trzeba będzie zainwestować około 7400 euro. Następcą jego wydania jest De Ville Prestige Power Reserve.

Kolekcjonerów na pewno zainteresuje pochodząca z 1999 roku edycja specjalna poświęcona George'owi Danielsowi , wynalazcy wychwytu współosiowego Co-Axial. Zegarek powstał w liczbie 999 egzemplarzy i oferowany jest w wersji z białego lub czerwonego złota. W zależności od stanu zachowania trzeba za niego zapłacić od 5000 do 7000 euro.

Osobom zainteresowanym odrobinę bardziej sportowym designem polecamy De Ville Co-Axial z funkcją chronografu. W aktualnych modelach mała sekunda umieszczona została na wysokości godziny 9, licznik minutowy i godzinowy znajdują się natomiast przy 3. Datę odczytać można u dołu cyferblatu, ponad 6. Użytkownik może przy tym wybrać pomiędzy kopertą ze stali i z czerwonego złota. Za wydanie stalowe wyposażone w skórzany pasek zapłacisz 5500 euro. Modele ze złota są droższe i kosztują około 17 500 euro.

Sięgając po chronografy z poprzedniej kolekcji będziesz mógł odrobinę zaoszczędzić. Zegarki rozpoznać można po trzech subtarczach umieszczonych przy 3, 6 i 9. W wersji nienoszonej wyposażonej w stalową kopertę o średnicy 41 mm czasomierz kosztuje około 3250 euro. Około roku 2006 Omega oferowała modele De Ville Chronograph także z funkcją rattrapante. Posiadały one trzy dodatkowe cyferblaty, datownik umieszczono w nich jednak przy godzinie 11. Na wysokości 10 znajdował się natomiast przycisk chronografu. Za czasomierze te trzeba dzisiaj zapłacić około 6500 euro.

Bliźniaczy model Rattrapante stanowił wariant De Ville Co-Axial Chronoscope GMT. Z tą różnicą, że zamiast doganiającej wskazówki wyposażono go w drugą strefę czasową. Funkcja zrealizowana została za pomocą centralnej wskazówki i skali 24-godzinnej umieszczonej na krawędzi cyferblatu. Aby stać się właścicielem tego wydania będziesz musiał zainwestować około 5200 euro.

Wychwyt współosiowy Co-Axial został skonstruowany pod koniec lat 70. przez brytyjskiego zegarmistrza George'a Danielsa. Z założenia miał on łączyć w sobie cechy klasycznego szwajcarskiego wychwytu kotwicowego i wychwytu chronometrowego, z czego powstać miała solidna i odporna na uderzenia część o niskim współczynniku tarcia. W tym celu Daniels połączył ze sobą dwa koła wychwytowe na jednej osi. Doprowadziło to do redukcji tarcia ślizgowego, dzięki czemu wychwyt nie wymaga oliwienia.

Przez dwadzieścia lat Daniels próbował sprzedać swój wynalazek najróżniejszym markom, jednak bezskutecznie. Dopiero Omega odkryła potencjał tego elementu, nabyła do niego prawa i skonstruowała go przy współpracy z firmą ETA zajmującą się produkcją mechanizmów zegarkowych i marką Nivarox-FAR tworzącą wychwyty. Wszyscy trzej producenci stanowią część Swatch Group. Wychwyt wykorzystano po raz pierwszy w roku 1999 w kalibrze 2500 (na bazie ETA 2829), który zamontowano w modelu Omega De Ville.

Od tego momentu element ten był wielokrotnie ulepszany. Omega montuje go w tej chwili w prawie wszystkich modelach. Wyjątek stanowi tutaj oryginalny Moonwatch, który od lat napędzany jest za pomocą kalibru 1861 z naciągiem manualnym.

Najnowszy wynalazek Omegi stanowią mechanizmy Co-Axial Master Chronometer. Posiadają wszystkie cechy klasycznych chronometrów Co-Axial, dzięki wykorzystaniu krzemu, tytanu i innych amagnetycznych materiałów części takie jak balans, kotwica i koło wychwytowe są się jednak w stanie oprzeć polom magnetycznym o sile nawet 15 000 gausów.